de moeite waard..

Lieve vrienden,
Ondertussen ben ik goed aangekomen in Lome, Togo. De staking heeft ons niet getroffen,de vlucht is goed verlopen, met een tussenstop in Abidjan, kwam ik na een vlucht van 8 uur aan op de luchthaven van Lome.
We werden door de pursers van Mercy ships opgehaald, nog wat info ,vooral voor de nieuwkomers, voor mij is het mijn vierde missie en ken ik het het doen en laten op het schip wel goed. Ik had geluk deze keer, en deel een slaapcabine met normaal 4 personen, maar tot morgen heb ik de hele slaapruimte voor mij alleen, morgen vergezeld mij een verpleegster uit de USA. Gisteren was een dag off.. de nodige handtekeningen van de verschillende diensten verzameld, en nadien mij lekker op het hoogste deck gezet, in de zon, met een heerlijke warme wind..boek en ipod..zalig alleen..ik heb genoten.
De rust deed goed, want vandaag was het des te vermoeiender.
Screening day,het operatieteam is nog niet bezig, eerst volgt er een ganse dag van screening.
Deze morgen voor dag en dauw de jeep in..het land werd wakker..de zon zacht rood aan de hemel..mooi..
Na een ritje van onf 30 min komen we aan in het grootste olypisch stadion van Lome.Lange rijen mensen staat te wachten..er werd mij verteld 15ooo..
ik werd ontroerd, kinderen, ouderen, zwangere vrouwen, iedereen staat netjes in oh zo lange rijen aan te schuiven, de veiligheid wordt ons gegarandeerd door een leger van politie.
Mijn taak bestond erin de laatste lining te volgen..het spannendste..hier zou over enkele minuten beslist worden..al of niet over leven of dood.
Ik bracht de patient bij de nurse en translator, Lome is franstaling..goed verstaanbaar voor belgen dus..zij moet binnen de minuut beslissen of de pat in kwestie in aanmerking kwam voor operatie.Soms schrijnende toestanden. Na een hele tijd komt een pat met een enorme liesbreuk, enorme uitstulping in de lies.. wat blijkt dat alle plaatsen voor deze operatie ingevuld zijn tegen de middag. Al die tijd had de man netjes in de brandende zon aangeschoven,,het tafereel was zo pakkend..wenen,,smeken,,
Nadien veranderde mijn taak en moest ik de pat die niet in aanmerking kwamen voor behandeling door het immense stadion heen naar de exit brengen, goed in het oog houdend, anders riskeren ze toch weer terug tussen de massa te verdwijen om weer aan teschuiven, telkens heen en weer lopen..hot..hot...
Het is zo ontroerend,een kindje van 1j vebrand over bot en gelaat, tumoren, immens groot..na een tijdje begonnen bij annemie fortuyn en mij het water in onze ventrikels bijna te koken, we lachtten met onze rode hoofden..time for a break..gelukkig konden we binnen zitten en was er water in overvloed.
De namiddag werd gebruikt om pat te screenen voor al of niet plast chirurgie..brandwonden,,tumoren..etc
Tegen vijven waren we klaar om shipwaards te keren..sterk onder de indruk..moe maar oh zo voldaan..nooit eerder zo genoten van een frisse douche..en een stevige maaltijd..en ja mijn bedje gaat deugd doen...
lieve groet.
Rit