naar het weeshuis

Beste vrienden,
Nu pas de tijd gevonden om weer een verslagje uit te brengen. Vrijdagavond nog snel naar een weeshuis in de buurt gestapt, een 15 min van het schip, ellende onderweg, maar nog zoveel meer ellende ter plaatse. Ik was al teleurgesteld voor het vertrek, bleek dat we niks mochten afgeven aan de kinderen vanwege de organisatie van Mercy ships,anders zouden ze, de kinderen de indruk krijgen, dat telkens er blanken op bezoek kwamen, er iets zou gegeven worden, en dat zou verwarring scheppen. Ik vond de motivatie maar erg pauver, maar wie ben ik in dit hele systheem.Aangekomen overviel me weer een enorme droefheid..en..dit kan niet..vieze gebouwen, kinderen bijna allemaal gehandicapt door 1 verlamd of te kort been, rolstoel kinderen, zich begevend op een terrein dat er helemaal niet voor geschikt was..kinderen op 1 kruk..lage intelligentie..kortom verloren kinderen..en toch guitige kinderen, sommige althans..geen speelgoed..niks van dat alles te bespeuren, wel een vrolijk meisje dat zich met een tuinslang wastte, er was dan toch een waterpomp, nadien deedze hare eigen was, ieder kind hoefde zijn eigen was te doen, het meisje was 8 jaar. Gelukkig waren er 2 moers..al of niet echte van de kinderen, want het was wat onduidelijk, die voor hen kookte..
Ja..ik was erg onder de indruk..vandaag dan toch de gelegenheid gekregen om via een afrikaanse dame mijn hele zak met voetbaltruitjes en shorts..waavoor mijn oprechte dank..aan kleding was blijkbaar een grote behoefte..mee te geven via een kerk, waar een hoog aantal erg arme kinderen naar toe kwamen..en rafke, je voetbal zal goed gebruikt worden...
Een emotievolle dag afgesloten..nadenkend..je kiest niet waar je wieg komt te staan..je moet ook een grote dosis geluk hebben in je leven..en of wij dat hebben...